ខ្ញុំឈ្មោះ សោម​ ពៅ[1] ហៅ ឌឿ[2] ឬ វិន[3] មានអាយុ៣៤ឆ្នាំ(ក្នុងឆ្នាំ១៩៧៦) រស់នៅភូមិស្វាយសុខោ ឃុំស្វាយសុខោ ស្រុកព្រៃវែង តំបន់២០ ភូមិភាគបូព៌ា(២០៣)។ ផ្ទះរបស់ខ្ញុំរស់នៅមានចម្ងាយប្រមាណជា១គីឡូម៉ែត្រពីក្រុងព្រៃវែង។ ខ្ញុំធ្លាប់បួសរៀននៅវត្ត ស្វាយសុខោ ដែលមានបងប្រុសគឺជាព្រះចៅអធិការវត្ត។ ខ្ញុំមានប្រពន្ធឈ្មោះ សំ សឺន និងឈ្មោះ បដិវត្តន៍ អ៊ួន សារី គឺជាអ្នកស្រុកកំពង់ត្របែក ភូមិភាគបូព៌ា។[4]

នៅឆ្នាំ១៩៦០ ខ្ញុំបានចេញពីវត្តស្វាយសុខោ មករៀនសូត្រនៅវត្តស្ទឹងស្លូត[5] កាលណុះ ហាយ អ៊ែល ជាអ្នកមើលការខុសត្រូវ។ ខ្ញុំ និងមិត្តភក្កិផ្សេងទៀត បានរៀនជាមួយ ហាយ អ៊ែល ដោយទទួលបានការអប់រំ ដឹកនាំយុទ្ធសាស្រ្តនយោបាយរបស់ខ្មែរសេរី ហើយនៅក្នុងចំណោមិត្តភក្កិគឺខ្ញុំនៅជាមួយ ហាយ​ អ៊ែល យូរជាងគេព្រោះខ្ញុំប្រឡងចូលរៀននៅភ្នំពេញមិនជាប់ទេចេះតែធ្លាក់។ ចំណែក កៅ មួន, ចក្រី[6], សុខ លន់, ជេត សារៀម និង វ៉ន នៅក្នុងឆ្នាំ១៩៦៤ អ្នកទាំង៥នាក់ បានប្រឡងជាប់សាលាបាលីនៅភ្នំពេញ លើកលែងតែខ្ញុំម្នាក់ប្រឡងមិនជាប់នឹងគេ[7]។

ខ្ញុំនៅជាមួយ ហាយ អ៊ែល តាំងពីឆ្នាំ១៩៦០ រហូតដល់ឆ្នាំ១៩៦៦។ ពេលនៅជាមួយ ហាយ អ៊ែល ខ្ញុំនេះគឺជាអ្នកបម្រើផ្ទាល់តាំងពីបោកគក់ រហូតទឹកក្ដៅ ទឹកត្រជាក់។ ក្រៅពីនេះ ខ្ញុំ និង សុខ សិន គឺជាអ្នករៀបចំទុកដាក់ឯកសារសៀវភៅ ទស្សនាវដ្ដី និងការសែតផ្សេងៗរបស់ ហាយ អ៊ែល។ ក្រៅពីទទួលការអប់រំផ្ទាល់ពី ហាយ អ៊ែល ខ្ញុំបានអានឯកសារផ្សេងៗរបស់គាត់ផងដែរ។ បន្ទាប់ពីខ្ញុំបានយល់នូវយុទ្ធសាស្រ្តផ្សេងៗ ហាយ អ៊ែល បានឱ្យខ្ញុំអនុវត្តន៍ផ្ទាល់ពីផែនការពង្រីក និងប្រមូលកម្លាំងរបស់ខ្មែរសេរីដោយឱ្យទៅទទួលភារកិច្ចក្ដាប់ខ្មែរអ៊ីស្លាមនៅក្នុងភូមិក្បាលស្ពានចាស់ ខាងកើតវត្តស្ទឹងស្លូត នេះជាប់។ ខ្ញុំនៅក្ដាប់ និងអប់រំខ្មែរអ៊ីស្លាមទាំងអស់នោះឱ្យយល់នូវនយោបាយខ្មែរសេរីអស់រយៈពេល១ឆ្នាំ។ ក្រោយមកទៀត  ហាយ អ៊ែល ឱ្យខ្ញុំប្រមូលប្រជាជននៅក្បែរៗវត្ត, មេភូមិ, ជំទប់ និងជាពិសេសជំទប់ទី១ ឈ្មោះ អ៊ុន ស្ថិតនៅខាងលិចវត្ត យកមកអប់រំពេលយប់អំពីទ្រីស្ដី ខៀវ ជុំ ទ្រីស្ដីរំដោះកម្ពុជាក្រោម និងផ្សព្វផ្សាយអំពីយុទ្ធសាស្រ្តផ្សេង​ៗទៀតដែល ហាយ អ៊ែល បានអប់រំ។ ក្រៅពីប្រមូលប្រជាជនចាស់ៗ  ហាយ អ៊ែល ឱ្យប្រមូលយុវជន យុវនារី ដែលពុករលួយពាលាអាវាសែ។

នៅឆ្នាំ១៩៦៦ ហាយ អ៊ែល បានចាត់ខ្ញុំឱ្យមកនៅវត្តប្រជុំវង្សជាមួយឈ្មោះ ម៉ម វិសាល ដើម្បីទាក់ទងខ្សែពីវត្តនិរោធរង្សី របស់ សូ ហាយ នៅភ្នំពេញ និងរវាងវត្តស្ទឹងស្លូត។ នៅពេលមកដល់វត្តប្រជុំវង្ស ឃុំច្បារអំពៅ(បច្ចុប្បន្ន សង្កាត់និរោធ ខណ្ឌច្បារអំពៅ រាជធានីភ្នំពេញ) ខ្ញុំបានទាក់ទងជាមួយឈ្មោះ ជុំ​ ចាន់ នៅវត្តនិរោធរង្សី។ នៅពេលនោះខ្ញុំបានទាក់ទងជាមួយមិត្តនៅវត្តលង្ការផងដែរ។ ក្រៅពីនេះខ្ញុំទាក់ទងជាមួយវត្តផ្សេងទៀតៗដូចជាវត្តច្បារអំពៅ ជាដើម ដើម្បីរកវិធីសាស្រ្តពង្រីកកម្លាំង។

ដល់ឆ្នាំ១៩៦៨ ហាយ អ៊ែល ហៅខ្ញុំត្រឡប់ទៅវត្តស្ទឹងស្លូតវិញដើម្បីរកវិធីឱ្យខ្ញុំចូលទៅបង្កប់នៅក្នុងបក្សបដិវត្តន៍ឱ្យបានរហ័ស ហាយ អ៊ែល ក៏បានឧទ្ទេសនាមឱ្យ ខ្ញុំទៅជួប បង ឈូក។ បងឈូក ឱ្យខ្ញុំទៅកសាងកម្លាំងនៅមូលដ្ឋានឃុំបន្ទាយចក្រី នៅក្នុងពាក់កណ្ដាលឆ្នាំ១៩៦៨។ នៅខែឧសភា ឆ្នាំ១៩៦៩ ខ្ញុំទទួលតំណែងជាលេខាសង្កាត់ បន្ទាយចក្រី នៅស្រុកកោះជ័យ ខេត្តព្រៃវែង។ ក្រោយមកប្រហែលជាខែតុលា ឆ្នាំ១៩៦៩ អង្គការចាត់តាំងខ្ញុំទៅទទួលការងារនៅសង្កាត់បឹងដោលវិញ។[8] ក្រោយមកខ្ញុំទៅរៀននៅសាលាភូមិភាគរហូតដល់ខែកញ្ញា ឆ្នាំ១៩៧០ ខ្ញុំត្រឡប់មកវិញ។ នាយកសាលាឈ្មោះ សោ យ៉ាន់ និង តាម៉ាប់ ហើយអង្គការបានចាត់តាំងឱ្យធ្វើជា ប្រធានស្រុកត្របែក។​  ពេលទៅដល់កំពង់ត្របែកខ្ញុំបានប្រមូលយុទ្ធជនជាច្រើនរយនាក់ប្រគល់ឱ្យ សាវ ខាញ់ គឺជាមេបញ្ជាការកងទ័ពយួន​ ដើម្បីឱ្យយួនអប់រំ និងបំពាក់បច្ចេកទេសយុទ្ធសាស្រ្តឱ្យ។ ខ្ញុំបានធ្វើការជាមួយក្រុមសមាជិករបស់ សាវ​ ខាញ់ ចាត់តាំងពីឆ្នាំ១៩៧០ រហូតដល់ឆ្នាំ១៩៧៣។ នៅក្នុងឆ្នាំ១៩៧៥ ខ្ញុំទទួលឋានៈ​សក្កិ៥ គឺជាចៅហ្វាយខេត្តព្រៃវែង។ នៅខែកញ្ញា ឆ្នាំ១៩៧៦ អង្គការចាប់ខ្ញុំមកសួរចម្លើយ។[9]

អត្ថបទដោយ ដារ៉ារដ្ឋ មេត្តា

---

[1] ឯកសារ J00329 តម្កល់នៅបណ្ណសារមជ្ឈមណ្ឌលឯកសារកម្ពុជា មានចំណងជើង,« សេចក្ដីរាយការណ៍របស់ ព្រំ ប៉ាត់ អំពីប្រវត្តិសកម្មភាពរបស់ សោម ពៅ ហៅ ឌឿ» វាយអង្គុលីលេខចំនួន៦ទំព័រ។ កំណត់សម្គាល់ៈ ចម្លើយសារភាពរបស់អ្នកទោសទាំងអស់សុទ្ធតែឆ្លងកាត់ការបង្ខិតបង្ខំ និងធ្វើទារុណកម្មយ៉ាងធ្ងន់ធ្ងរពីកងសួរចម្លើយរបស់ខ្មែរក្រហម ដូច្នេះយើងមិនអាចសន្និដ្ឋានបានថាចម្លើយសារភាពរបស់ ព្រំ ប៉ាត់ ពិតឬយ៉ាងណានោះទេ?

[2] សោម ពៅ ហៅ ចន្ទ ឌឿន, ឯកសារ J00446 តម្កល់នៅបណ្ណសារមជ្ឈមណ្ឌលឯកសារកម្ពុជា មានចំណងជើង,«ករណីបងឈូក កំណាត់អត្ថបទ ម៉ម វិសាល» ទំព័រ១៤។

[3] ឯកសារ I00227 តម្កល់នៅបណ្ណសារមជ្ឈមណ្ឌលឯកសារកម្ពុជា មានចំណងជើង,« ពិនិត្យប្រវត្តិរូបបដិវត្តន៍» វាយអង្គីលេខនិងសរសេរដៃចំនួន១៣ទំព័រ។

[4] ដូចខាងលើ។

[5] មានទីតាំងនៅ ឃុំអ្នកលឿង ស្រុកពាមរក៍ (តំបន់២៤) ឯកសារ J00446 ទំព័រ១៤។

[6] ត្រូវបានឈូក តែងតាំងជាប្រធាន សង្កាត់ចក្រី នៅថ្ងៃចន្ទ ដូចនេះគាត់កំណត់ឈ្មោះ ចន្ទ ចក្រី។,ឯកសារ J00446 តម្កល់នៅបណ្ណសារមជ្ឈមណ្ឌលឯកសារកម្ពុជា មានចំណងជើង,«ករណីបងឈូក កំណាត់អត្ថបទ ម៉ម វិសាល» ទំព័រ១៩។

[7] ឯកសារ J00446 តម្កល់នៅបណ្ណសារមជ្ឈមណ្ឌលឯកសារកម្ពុជា មានចំណងជើង,«ករណីបងឈូក កំណាត់អត្ថបទ ម៉ម វិសាល»

ទំព័រ១៤។

[8] ឯកសារ I00227 តម្កល់នៅបណ្ណសារមជ្ឈមណ្ឌលឯកសារកម្ពុជា មានចំណងជើង,« ពិនិត្យប្រវត្តិរូបបដិវត្តន៍» វាយអង្គីលេខនិងសរសេរដៃចំនួន៦ទំព័រ។

[9] ឯកសារ I00227 តម្កល់នៅបណ្ណសារមជ្ឈមណ្ឌលឯកសារកម្ពុជា មានចំណងជើង,« ពិនិត្យប្រវត្តិរូបបដិវត្តន៍» វាយអង្គីលេខនិងសរសេរដៃចំនួន៦ទំព័រ។