(ក្រចេះ)៖ សារី ត្រូវបានបញ្ជូនឲ្យទៅរស់នៅក្នុងមណ្ឌលកុមារកំព្រាបន្ទាប់ពីឪពុក និងបងប្អូនរបស់គាត់បានស្លាប់អស់។ ឃុន សារី អាយុ៦៤ឆ្នាំ កើតឆ្នាំ១៩៦២ នៅឃុំបាណៀរ ស្រុកឈូក ខេត្តកំពត និងមានទីលំនៅបច្ចុប្បន្ននៅភូមិគោលាប់ ឃុំគោលាប់ ស្រុកចិត្របុរី ខេត្តក្រចេះ។ បច្ចុប្បន្ន សារី ឈឺចង្កេះដោយសារតែបញ្ហាកៀបសរសៃ។

នៅឆ្នាំ១៩៧៥ ពេលដែលខ្មែរក្រហមឡើងកាន់អំណាច ប្រជាជនត្រូវបានជម្លៀសចេញពីផ្ទះ ឲ្យទៅរស់នៅលើភ្នំ និងទីកន្លែងដែលខ្មែរក្រហមបានរៀបចំទុក។ អង្គការបានចាត់តាំងឲ្យ សារី ធ្វើការងារនៅក្នុងកងចល័ត ដោយត្រូវរែកដី​, ជីកប្រឡាយ, លើកទំនប់ និងធ្វើស្រែ។ ទីកន្លែងការងារដែលគាត់ធ្វើជាប្រចាំ គឺនៅទំនប់កោះស្លា និងទំនប់ម្លេច។ សារី ត្រូវក្រោកតាំងពីម៉ោង៤ទៀបភ្លឺ ដើម្បីចេញទៅការដ្ឋាន។ ខ្មែរក្រហមបានធ្វើទារុណកម្មទៅលើប្រជាជន ដូចជា បង្ខំឲ្យប្រជាជនធ្វើការងារលើសកម្លាំង និងមិនផ្តល់ពេលសម្រាកគ្រប់គ្រាន់ បង្អត់អាហារនៅពេលដែលមានប្រជាជនណាម្នាក់ធ្វើការងារមិនគ្រប់ចំនួនកំណត់ និងវាយធ្វើបាបប្រជាជនប្រសិនមានការបាត់បង់ ឬខូចខាតសម្ភារដូចជា ចប បង្គី រនាស់ និងសម្ភារផ្សេងៗទៀត។

នៅក្នុងរបបខ្មែរក្រហម ប្រជាជនគ្រប់រូបត្រូវបរិភោគអាហាររួមគ្នានៅក្នុងសហករណ៍។ សម្រាប់ពេលវេលាហូបបាយ អង្គការបានកំណត់យកម៉ោង១២ថ្ងៃត្រង់ និងពេលល្ងាចគឺនៅម៉ោង៦។ ដល់ម៉ោងកំណត់ អង្គការតែងវាយជួងជាសញ្ញាបញ្ជាក់ប្រាប់ប្រជាជនទាំងអស់។ នៅសហករណ៍រោងបាយ អង្គការបានរៀបតុ និងឲ្យប្រជាជនអង្គុយជាជួរវែងៗ។ នៅអំឡុងពេលនោះ របបអាហារគឺមានចំនួនកំណត់ច្បាស់លាស់ ដោយប្រជាជនម្នាក់ទទួលបានបបររាវចំនួន២វែក។ ភាពអត់ឃ្លានធ្វើឲ្យប្រជាជនមួយចំនួនហ៊ានសម្រេចចិត្តលួចដកដំឡូង ឬបេះបន្លែ ផ្លែឈើ ដែលអង្គការបានហាមឃាត់ យកទៅហូបបន្ថែមដើម្បីចម្អែតក្រពះ។ ការសម្រេចចិត្តធ្វើបែបនេះ អាចបង្កជាផលប៉ះពាល់ដល់អាយុជីវិតរបស់ប្រជាជន នៅពេលដែលអង្គការចាប់កំហុសនោះបាន។ ប្រជាជនដែលបានប្រព្រឹត្តការលួចនោះ អាចត្រូវបានខ្មែរក្រហមចាប់យកទៅធ្វើទារុណកម្ម និងសម្លាប់។

នៅក្នុងរបបខ្មែរក្រហម គ្មានការព្យាបាលជំងឺត្រឹមត្រូវឡើយ សូម្បីតែការធ្វើរោគវិនិច្ឆ័យជំងឺក៏គ្មាន។ នៅពេលដែលប្រជាជនមានជំងឺ អង្គការផ្ដល់ឲ្យតែថ្នាំមានរាងមូល និងមានពណ៌ខ្មៅ ដែលប្រជាជននិយមហៅថាថ្នាំអាចម៍ទន្សាយ។ គ្រូពេទ្យភាគច្រើនគឺមិនមានវិជ្ជាជីវៈ ដោយទទួលបានការសិក្សាតិច ត្រឹមតែរយៈពេល ៣ ទៅ ៦ខែយ៉ាងយូរបំផុត បន្ទាប់មកអង្គការបានចាត់តាំងឲ្យអនុវត្តន៍លើការព្យាបាលជំងឺផ្ទាល់។ ប្រជាជនជាច្រើន ត្រូវស្លាប់ ដោយសារតែការព្យាបាលមិនត្រឹមត្រូវ។

បន្ទាប់ពីឪពុក និងបងប្អូន បានបាត់បង់ជីវិតនៅក្នុងរបបខ្មែរក្រហម សារី ត្រូវបានបញ្ជូនឲ្យទៅរស់នៅក្នុងមណ្ឌលកុមារកំព្រា។ សារី បាននិយាយថា បងប្រុសរបស់គាត់ស្លាប់ដោយសារតែមិនមានអាហារហូប និងធ្វើការងារហួសកម្លាំង។ បន្ទាប់ពីរបបខ្មែរក្រហមដួលរលំ សារី បានផ្លាស់ប្ដូរទីលំនៅពីខេត្តកំពត ទៅរស់នៅភ្នំពេញជាមួយពូរបស់គាត់។ ដោយសារតែនៅក្នុងរបបខ្មែរក្រហម សារី ទទួលបានការរៀនអក្សរតិច និងមិនអាចអានអក្សរបាន ពូរបស់គាត់បានបញ្ជូនឲ្យគាត់ទៅរៀននៅសាលាបំពេញវិជ្ជាមជ្ឈិម។ នៅឆ្នាំ១៩៨៥ សារី រៀបការជាមួយប្ដីរបស់គាត់ ហើយបានផ្លាស់ប្ដូរទៅរស់នៅស្រុកកំណើតរបស់ប្ដីនៅខេត្តក្រចេះ។ ការធ្វើដំណើរទៅខេត្តក្រចេះនៅអំឡុងពេលនោះ គឺចំណាយរយៈពេលមួយសប្ដាហ៍ទើបទៅដល់៕

សម្ភាសន៍ដោយ៖ ស៊ុន លីស៊ុង ថ្ងៃទី១៧ ខែកញ្ញា ឆ្នាំ២០២៤

អត្ថបទដោយ៖ នេន ស្រីមុំ